«فضای انیمیشن: از میکی‌ماوس تا وال‌ای» اثر جی. پی. تلوت و ترجمه محمدرضا سهرابی منتشر شد.
جی. پی. تلوت در فضای انیمیشن: از میکی‌ماوس تا وال‌ای، به ماهیت پیچیده آفرینش در هنر انیمیشن می‌پردازد و با موضوع مواجهه با یک طلق خالی، صفحه کاغذ، یا صفحه رایانه آغاز می‌کند. دشواری خلق زندگی و فضا از هیچ، در فیلم‌های اولیه انیمیشن مانند نیمو کوچولو (1911) و گرتی دایناسور (1914) ساخته وینزور مک‌کی یک چالش به شمار می‌آمد و هنوز هم در آثار کنونی دیزنی و پیکسار مانند شاهدخت و قورباغه و بالا وجود دارد. تلوت پرسش‌هایی مهم درباره هنرمند بودن، مؤلف بودن و تولید مطرح می‌کند که جزو ذات فرآیند ساخت انیمیشن هستند و تاریخچه بی‌نظیری درباره سیر تحول و تکامل انیمیشن فراهم می‌آورد.
از وینزور مک‌کی و برادران فلایشر گرفته تا والت دیزنی، برادران وارنر و پیکسار، این کتاب به بررسی نقش و مشارکت کسانی می‌پردازد که انیمیشن را ابداع و تعریف کردند و همین‌طور کسانی که در عصر دیجیتال از آن بهره می‌برند تا امکانات سینما را باز تعریف کنند.
این کتاب در نوع خود کم نظیر است. علت آن هم نگاه ویژه‌ای است که نویسنده به موضوع «فضا» دارد. هرچند در آغاز به نظر می‌رسد نویسنده قصد دارد موضوع «فضا» در انیمیشن را مورد بحث و بررسی قرار دهد، اما هر چه پیش می‌رویم بحث‌های او از مرزهای انیمیشن و به طور کلی رسانه‌های دیداری فراتر رفته و ساحت هنر و حتی زندگی معاصر را در بر‌می‌گیرد. تلوت برای تبیین و توجیه عقاید و نظراتش از ایده‌ها و افکار فیلسوفان و نظریه‌پردازان بزرگ معاصر مانند ویریلیو، بودریار، لیوتار، ویدلر، آیزنشتاین، بازن، کاراکوئر و ... کمک می‌گیرد و همین موضوع به غنای کتاب می‌افزاید.
در تمام موارد سعی شده است سبک و اسلوب نگارش نویسنده حفظ شود. علاوه بر این تلوت گاهی از واژه یا اصطلاحی خاص در بخش‌هایی از کتاب با معانی مختلف و چند گانه استفاده کرده است که این نکته نیز بیش از پیش به دشواری‌های ترجمه افزود. اما نکته جالب این است که هنگام ترجمه و به‌طور کلی خواندن کتاب، در انتهای هر فصل و سرانجام کل کتاب، مترجم و خواننده به درک و دریافتی دست می‌یابند که در آغاز قابل پیش‌بینی نبوده است. شاید اگر نویسنده روش معمول نگارش را بر‌می‌گزید، کتاب تا این حد عمیق و غنی از کار در نمی‌آمد.